کاهش جمعیت جلبک ها و تک یاخته ها با روغن سوخته

آلودگی خاک توسط فعالیت های تبلیغ روغن در زمین باعث آلودگی محیط زیست شده است. خاک آلوده به روغن سوخته می تواند به محیط آسیب برساند و زیبایی را کاهش دهد.

حمل و نقل در خشکی
ترمیم زمین های آلوده به روغن سوخته از طریق بیولوژیکی با استفاده از ظرفیت میکروارگانیسم ها انجام می شود. عملکرد این میکروارگانیسم ها می تواند ساختار هیدروکربن های موجود در خاک را تخریب کند ، به طوری که روغن سوخته به مواد معدنی ساده تری تبدیل می شود و محیط زیست را به خطر نمی اندازد. به این روش زیست پالایی گفته می شود. روش زیست پالایی می تواند به روشهای درجا یا موجود انجام شود.

به طور کلی ، روش های تصفیه زیست محیطی درجا در مکان های کمی آلوده ، مکانهایی که قابل جابجایی نیستند ، یا ویژگی های آلاینده های فرار اعمال می شود.
روش تصفیه زیست محیطی یک روش تصفیه زیستی است که در آن زمین یا آب آلوده از بین می رود ، سپس در زمین ویژه ای که برای فرآیند زیست تصفیه آماده شده پردازش و پردازش می شود.
کار با زمین های آلوده به روغن سوخته با استفاده از میکروارگانیسم ها برای کاهش غلظت یا سمیت آلاینده ها انجام می شود. این نوع رفتار برای محیط زیست ایمن تر است زیرا عوامل تجزیه کننده مورد استفاده میکروارگانیسم هایی هستند که می توانند به طور طبیعی تجزیه شوند. دامنه اجرای فرآیند پالایش زیستی برای خاک آلوده به روغن سوخته شامل چندین مرحله است:

مطالعه قابلیت اطمینان ، مطالعه مقدماتی توانایی انواع میکروارگانیسم های تخریب کننده در تجزیه روغن سوخته موجود در مکانهای آلوده خاک است.
ویژگی سایت مطالعه ای برای تعیین شرایط اولیه محیط در خاک آلوده به روغن سوخته است. این شرایط شامل کیفیت فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی است.
آماده سازی فرآیند پالایش زیستی که شامل تهیه ابزار ، مواد ، کار و نیروی انسانی است.
فرایند تصفیه زیستی شامل یک سری فرایندهای خاکبرداری خاک آلوده ، مخلوط شدن با خاک تازه ، افزودن مواد حجیم کننده ، افزودن مواد بی اثر ، افزودن باکتریها ، مواد مغذی و مخلوط کردن تمام مواد تشکیل دهنده است.
نمونه گیری و نظارت شامل عکسبرداری از خاک و آب در طی فرآیند تصفیه زیستی است. سپس ، تصویر برای آزمایش غلظت TPH و TCLP به یک آزمایشگاه مستقل برده می شود.
احیای مجدد ، یعنی یکسان سازی ، بسته شدن زهکشی و مرتب سازی زمین تا زمین به حالت اولیه خود برگردد.
ارجاع

یاک هایی که در شرایط آرام دریا زیر آب هستند. علاوه بر SLAR ، از رادیومتر سنج مایکروویو ، اسکنر خط مادون قرمز و اشعه ماورا بنفش و سیستم ماهواره ای لندست نیز استفاده می شود. از این تکنیک ها برای تولید اطلاعات سریع و دقیق استفاده می شود.

اقدامات متقابل

بوم برای جلوگیری از گسترش روغن زائد در دریا استفاده می شود.
برخی از تکنیک های مقابله با نشت روغن شامل سوزاندن درجا ، حذف مکانیکی ، تصفیه زیست محیطی ، استفاده از جاذب ها ، استفاده از مواد پخش کننده شیمیایی و روغن شستشو است. [6]

سوختن درجا ، سوختن روغن در سطح دریا است و بدین ترتیب بر مشکلات پمپاژ روغن از سطح دریا ، ذخیره و نگهداری روغن و آب مربوط به دریا غلبه می کند. این تکنیک نیاز به بوم (موانعی برای جلوگیری از پخش روغن) یا موانع مقاوم در برابر آتش دارد. با این حال ، در صورت نشت زیاد روغن ، جمع آوری روغن سوخته دشوار است. علاوه بر این ، گسترش شعله های آتش اغلب کنترل نشده بود.
حذف مکانیکی روغن از طریق 2 مرحله ، یعنی محلی سازی نشت با استفاده از بوم و انتقال روغن به داخل ظرف با استفاده از دستگاه مکانیکی به نام اسکیمر.
زیست پالایی فرآیند بازیافت کلیه مواد آلی است. با انتشار باکتریهای خاص در حال تجزیه می توان آنها را به مناطق آلوده جدا کرد. علاوه بر این ، تکنیک های زیست تصفیه می توانند مواد مغذی و اکسیژن اضافه کنند و در نتیجه باعث کاهش سرعت آلاینده ها شوند.
استفاده از جاذب با حذف روغن از طریق مکانیسم های جذب (چسباندن روغن به سطح جاذب) و جذب (جذب روغن به جاذب) انجام می شود. این جاذب برای تغییر فاز روغن از مایع به جامد عمل می کند ، جمع آوری و کنار گذاشتن آن را آسان می کند. جاذب باید دارای خصوصیات آبگریز ، اولئوفوبیک باشد ، به راحتی در سطح روغن پخش شود ، قابل بازیابی و استفاده مجدد است. 3 نوع جاذب وجود دارد ، یعنی آلی طبیعی (پنبه ، کاه ، چمن خشک ، خاک اره) ، غیر آلی طبیعی (خاک رس ، ورمیکولیت ، شن) و مصنوعی (کف پلی اورتان ، پلی اتیلن ، پلی پروپیلن و الیاف نایلون).
پراکندگی شیمیایی روشی برای تجزیه لایه روغن به قطرات است و در نتیجه احتمال به دام افتادن حیوانات در نشت روغن کاهش می یابد. پخش کننده های شیمیایی مواد شیمیایی با مواد فعال به نام سورفاکتانت هستند.
روغن شستشو فعالیتی برای پاکسازی روغن از ساحل است.
تجهیزات

تمیز کردن مواد زائد روغن در مناطق ساحلی.
ابزارهایی که برای پاکسازی نشت روغن استفاده می شود: [6]

بوم وسیله ای برای جلوگیری از گسترش مقاومت در برابر روغن است.
کفگیر کشتی هایی هستند که روغن را از سطح آب بلند می کنند.
سوربنت یک اسفنج بزرگ است که برای جذب روغن استفاده می شود.
جاروبرقی ها مخصوص بلند کردن روغن گل آلود از یک ساحل یا سطح دریا هستند.
از بیل مخصوص برای از بین بردن شن و ماسه از روغن موجود در ساحل استفاده می شود.